Iggy Pop, ένας δημιουργός.

Ο Iggy Pop και κατ' επέκταση η μουσική του, υπήρξαν ανέκαθεν ανατρεπτικά στοιχεία στην σύγχρονη μουσική πραγματικότητα. Δεν ήταν και λίγοι εκείνοι που ξαφνιάστηκαν με την κυκλοφορία του 15ου άλμπουμ του το 2009. Με το "Préliminaires" ο Αμερικανός δημιουργός "πέρασε" από την punk rock στη jazz fusion και blues rock θέλοντας να εκφράσει -όπως είχε δηλώσει τότε ο ίδιος- ένα άλλο κομμάτι του εαυτού του.
Όπως είχε γράψει και ο Norman Mott -το Μάιο του 2009 στο rockme.gr- Το "Préliminaires" δεν είναι ακριβώς ένας jazz δίσκος όπως πιστεύαμε στην αρχή. Απλά είναι το λιγότερο rock άλμπουμ του Iggy Pop...". Αρκετά αρνητικά δημοσιεύματα, το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, τον ήθελαν να "περνάει περίεργη φάση". Οι πάντες πίστευαν πως γρήγορα θα επιστρέψει σε τραγούδια όπως το "I Wanna Be Your Dog".
                         http://www.youtube.com/watch?v=WIwgWK3xnUo
Είναι οι ίδιοι τύποι που αρέσκονται να τον βλέπουν να κάνει stage diving και να δείχνει τον κώλο του στο κοινό.
Πριν λίγες ημέρες ο Iggy Pop διέψευσε τους πάντες. Το 16ο άλμπουμ του έχει τον τίτλο "Après" και θα περιέχει διασκευές τραγουδιών όπως "La Vie en Rose", "Les Passantes", "Michelle". Όπως ήταν αναμενόμενο η για πολλά χρόνια δισκογραφική του εταιρεία Virgin απέρριψε το υλικό. "Θα περίμεναν από εμένα να κάνω έναν ακόμη punk άλμπουμ ή να συνεργαστώ με διάφορους σύγχρονους punk rock καλλιτέχνες. Δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω κάτι τέτοιο. Τι έχει κάνει η εταιρεία όλα αυτά τα χρόνια εκτός από το να εξευτελίζει; Δεν ήθελαν το άλμπουμ γιατί δεν πιστεύουν πως θα πουλήσει."
Ο Iggy Pop δεν άλλαξε "προς το καλύτερο" ή "προς το χειρότερο", όπως αυτές τις ημέρες διαβάζω. "Βαρέθηκα να ακούω ηλίθιους τύπους να γρατζουνάν ηλεκτρικές κιθάρες και να γράφουν κακή μουσική. Έτσι άρχισα να ακούω jazz μουσική και πιο κλασικούς καλλιτέχνες και μουσικές που αγαπούσα..." είχε πει σε ένα σύντομο βίντεο στο YouΤube ανακοινώνοντας την κυκλοφορία του άλμπουμ "Préliminaires".
Αυτό που πιστεύω είναι πως η στροφή αυτή οφείλετε και μόνο στην ανάγκη του να δημιουργήσει κάτι, έξω από τα στενά σύνορα της punk rock. Είναι η ανάγκη ενός υγιούς καλλιτέχνη να γυρίσει "πίσω" και να εξερευνήσει την μουσική από την αρχή. Έχει κάθε δικαίωμα. Αν οι δισκογραφικές ενδιαφέρονται για κάτι άλλο εκτός από τις πωλήσεις, αυτό το έχουμε ξανασυζητήσει και δεν υπάρχει λόγος να γινόμαστε κουραστικοί. Τώρα, αν το άλμπουμ είναι καλό ή όχι είναι μια άλλη ιστορία. Φτάνει να το ακούσουμε με ανοιχτό μυαλό και ο καθένας ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.